Rola cudzysłowu

Cudzysłów to znak interpunkcyjny o charakterze wyodrębniającym, składający się z dwóch elementów: otwierającego i zamykającego. Służy przede wszystkim do zaznaczania cudzych wypowiedzi w tekście, ale również akcentowania ironii, wyrazów obcych lub niektórych nazw własnych.

Spis treści

Rodzaje cudzysłowów

W polskich publikacjach wykorzystywany jest przede wszystkim cudzysłów typograficzny („ ”). Ponadto stosuje się cudzysłowy ostrokątne: tzw. francuski (« ») i tzw. niemiecki (» «), stosowane do oznaczania cytatów w cytatach. W pracach naukowych można spotkać także cudzysłów apostrofowy (‘ ’), który służy do oznaczania wyjaśnianych znaczeń.

Cudzysłów a inne znaki interpunkcyjne

kropkę stawiamy po cudzysłowie,
znak zapytania znajduje się przed albo po cudzysłowie – w zależności od tego, czy przynależy do cytatu, czy do całego zdania zawierającego przytoczenie,
wielokropek użyty przez autora wypowiedzi wpisany jest w obręb przytoczenia, podobnie jak ujęty w nawias kwadratowy wielokropek oznaczający opuszczenie, skrócenie cytatu przez piszącego. Gdy wypowiedź jest urwana, wielokropek stawiamy po cudzysłowie.

Jak odmieniać słowo “cudzysłów”?

Odmiana słowa “cudzysłów” wywołuje niemało problemów.
Pełna odmiana tego słowa wygląda następująco:

M. (kto? co?) cudzysłów
D. (kogo? czego?) cudzysłowu
C. (komu? czemu?) cudzysłowie
B. (kogo?, co?) cudzysłów
N. (z kim?, z czym?) cudzysłowem
Ms. (o kim?, o czym?) cudzysłowie