Jak zapisywać daty?
Data to jeden z najczęściej stosowanych elementów wypowiedzi językowej. Jest wykorzystywana zarówno w dokumentach oficjalnych: pismach urzędowych, prawnych, służbowych, drukach akcydensowych, np. w zaproszeniach, broszurach, ulotkach, jak i tekstach nieformalnych, prywatnych: listach, notatkach, mailach. Służy uporządkowaniu informacji i zachowaniu chronologii.
Ważne jest zatem, aby zapis dat był jak najbardziej przejrzysty i klarowny – aby nie budził żadnych wątpliwości, a tym samym nie powodował przykrych konsekwencji spowodowanych nieprawidłowym odczytywaniem ustalonych terminów.
W języku polskim funkcjonują trzy najbardziej popularne formy zapisu dat:
- zapis całej daty przy użyciu cyfr arabskich: np. 04.2017, w którym poszczególne składniki, tj. dzień, miesiąc rok, są oddzielone od siebie kropką,
- zapis miesiąca za pomocą cyfr rzymskich, np. 28 IV 2017, w którym nie stosuje się kropek,
- słowny zapis miesiąca (z odmienioną nazwą miesiąca wyrażoną w formie dopełniacza), np. 28 kwietnia 2017, w którym również nie stawia się kropek.
Mimo że istnieją warianty powyższych form, co podkreśla na przykład Jan Grzenia, uznając za poprawny zapis z wykorzystaniem cyfr arabskich bez zer w pozycji inicjalnej: 1.8.1964, te trzy występują najczęściej, nie należy zatem – zgodnie z zaleceniem Słownika języka polskiego PWN – stosować innego formatu zapisu dat:
Wyjąwszy szczególne wypadki, takie jak wymogi komputerowego przetwarzania danych lub zasady urzędowe i prawne, nie należy stosować innych znaków do oddzielania poszczególnych składników daty (np. dywizów: 1-1-1995) ani też stosować innego szyku niż: dzień, miesiąc, rok (http://sjp.pwn.pl/zasady/;629747).
Sylwia Mosińska
